Humans of Wing Chun:
Ioannis Athanasiadis

Familie als inspiratiebron voor innovatie en veiligheid

Ik ben een echte familieman. Mijn ouders wonen in Griekenland, waar ik zelf ook vandaan kom en een van mijn twee broers woont nog bij hen in de buurt. Mijn andere broer is net als ik naar het buitenland gegaan. Hij woont in Barcelona en ik ben een paar jaar geleden in Den Haag gaan wonen.

Alhoewel we als gezin een beetje verspreid zijn geraakt, komen we zodra het kan samen in onze geboorteplaats. Die momenten koester ik, want mijn familie betekent alles voor me. Het is iedere keer weer een fijn Grieks weerzien, met lekker eten, gastvrijheid en natuurlijk gezellige avonden dansen, een passie die ik van huis uit heb meegekregen. Ik ben gek op het sociale aspect en het plezier dat dansen met zich meebrengt. In Den Haag vond ik dat ook bij een dansschool waar ik een of twee keer per week tango dans.

Techniek om mensen te helpen

Ik begon met mijn technische studies toen ik nog in Griekenland woonde. Hier volgde ik aan de Aristotle University of Thessaloniki de bacheloropleiding Electrical Engineering, gevolgd door een master in Computer Engineering. Vanuit Griekenland verhuisde ik naar Zwitserland om daar verder te studeren aan de ETH Zürich. Uiteindelijk ben ik naar Nederland gekomen. Ik was al eens eerder in Nederland geweest en voelde me gelijk thuis tussen de mensen hier. Helemaal de mensen in Den Haag, die allemaal zo vriendelijk zijn.

Eenmaal gesetteld ben ik bij Siemens gaan werken. Dat doe ik nog steeds met veel plezier. Hier ontwikkelen we simulaties van sensoren om het autoverkeer veiliger te maken. Denk bijvoorbeeld aan systemen waardoor er automatisch wordt afgeremd als je te dicht bij een andere auto in de buurt komt. We bouwen simulaties waarin we verkeersongelukken kunnen nabootsen en de systemen kunnen testen. Zo kunnen we de software steeds verder verbeteren.

In mijn werk moet ik vaak aan mijn opa denken. Hoe verder we komen met het ontwikkelen van de sensoren en software, hoe groter de kans dat we verkeersongelukken met voetgangers kunnen voorkomen. Door hier mee bezig te zijn heb ik het idee echt iets bij te kunnen dragen aan het leven en de veiligheid van anderen. Dat is wat mij iedere dag weer drijft.

De voorbeeldfunctie van ouders

In mijn leven zijn er veel mensen van invloed geweest. Sowieso natuurlijk mijn ouders, maar ook mijn opa en leraren van vroeger. Als ik erover nadenk, is het wel grappig om te bedenken wat je, bewust en onbewust, allemaal van je ouders overneemt. 

Ik keek vroeger bijvoorbeeld echt tegen mijn vader op. Hij werkte in een chemisch laboratorium. In mijn ogen was hij dus een wetenschapper. Daar was ik natuurlijk erg van onder de indruk. Toen ik op een dag ook nog eens met hem mee mocht naar werk besloot ik dat ik zelf ook wetenschapper zou worden. Ik vertelde iedereen dat ik raketwetenschapper wilde worden. Natuurlijk doe ik nu iets compleet anders, maar ik moet nog wel eens terugdenken aan hoe ik destijds als klein jongetje naast mijn vader stond. Zijn enthousiasme bij het uitleggen van zijn wetenschappelijke ideeën vervult me vandaag de dag nog steeds met vreugde.

Tegelijkertijd heb ik ook een hoop van mijn moeders kant meegenomen. Zij is een modeontwerpster en heeft al jaren haar eigen boetiek. Ik denk dat ik van haar mijn creatieve geest heb meegekregen. De manier van denken die ervoor zorgt dat je altijd weer nieuwe oplossingen weet te vinden. Mijn moeder is echt een doorzetter. Zij kan aan een stuk blijven werken, de hele dag door. Dat vind ik nog steeds indrukwekkend.

Binnenkort het vervolg van het interview met Ioannis hier te zien!

Tekst en foto’s door: Robine Hillen