Ik ben opgegroeid met muziek. Mijn moeder is dirigent en mijn vader muzikant. In ons huis, evenals in de rest van de familie worden er allerlei muziekinstrumenten bespeeld. Ik ben zelf ooit begonnen met de cello, een instrument dat ik heel mooi, maar ook moeilijk vond. Ik was er niet bijzonder goed in en had moeite om beter te worden. Ik oefende ook te weinig. Toch wilde ik heel graag naar het Conservatorium.
Op mijn 17e kwam ik erachter dat zingen misschien meer voor mij was weggelegd. Zingen gaf me de mogelijkheid om muziek te maken zonder mijn handen te gebruiken.
Precies toen ik klaar was met het gymnasium, kreeg ik helaas stemproblemen. Daardoor was het geen optie om direct naar het conservatorium te gaan. Ik koos voor een studie Geschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Nadat ik mijn bachelordiploma heb gehaald, ben ik alsnog toegelaten voor klassiek zang op het conservatorium in Tilburg. Als zangeres zing ik bijvoorbeeld solo bij koorprojecten of zelf in een professioneel koor.
Naast zelf zingen ben ik ook zangles gaan geven. Dat heb ik van het begin af aan heel erg leuk gevonden. Ik geef nu al 7 jaar les en heb een eigen lespraktijk in het cultureel centrum Het Koorenhuis in Den Haag.
Ik geef voornamelijk zangles aan volwassenen, zowel individueel als in groepen. Het mooie van lesgeven in Den Haag is dat je heel veel verschillende soorten mensen op les krijgt, iedereen met zijn eigen muzieksmaak. Daardoor blijft het lesgeven altijd interessant. Ik help mensen bij het ontdekken van de mogelijkheden van hun stem. Ik hou ervan als mensen in de les iets kunnen wat daarvoor niet lukte. Daar kan ik echt kippenvel van krijgen.
Musici zijn vrijwel altijd freelancers, dus het is belangrijk dat je ook de ondernemerskant van de muziek leert kennen. Dit is voor mij in het begin best wel spannend geweest. Je weet in eerste instantie nog niet goed hoe je alles aan moet pakken, wat je zelf het liefst wilt doen, wat je qua inkomsten kunt verwachten, en waar mensen behoefte aan hebben. In de loop der tijd leer je je eigen kracht en usp’s (unique selling points) steeds beter kennen.
Mijn angst is om het financieel niet meer te redden met alleen muziek. In eerste instantie had ik nog een vaste baan naast mijn optredens en lessen, maar inmiddels leef ik echt van de muziek. Het is vaak een kwestie van doorzetten. Het gaat steeds beter om erop te vertrouwen dat het goed zit, maar als er dan een tegenvaller komt is dat toch altijd lastig. Je hebt veel geduld nodig om iets voor jezelf op te bouwen, maar het is absoluut de moeite waard.
Ik heb de coronaperiode als een intense en moeilijke tijd ervaren. Het was schrijnend om te zien hoeveel impact deze periode ook op veel musici heeft gehad. Gelukkig had ik op dat moment mijn vaste baan nog, want lesgeven ging niet. Juist het feit dat het zo op en af ging was heel lastig. Iedere keer maakte ik plannen en dan ging ik vol energie aan de slag. Daarna mocht dan ineens weer niets en moest alles weer worden stilgelegd om vervolgens opnieuw op gang te komen.
Gelukkig kan ik doorzetten, ook als ik het even minder leuk vind. Dat heeft me steeds op plekken gebracht die ik anders niet bereikt had. Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik na de coronaperiode mijn baan heb opgezegd. Ik besefte dat ik 30 was geworden, vervolgens 31 en dat er eigenlijk weinig gebeurd was in mijn leven. Dat was reden genoeg om het anders te willen doen. Dus zodra de coronamaatregelen voorbij waren, ben ik fulltime als zelfstandige gaan werken en ik heb er nooit spijt van gehad.
Ik kan ook wel eens op onverwachte plekken terechtkomen. Zo heb ik meegewerkt in de film ‘L’Amour / La Mort’. Het hoofd van de muziek had op het laatste moment afgezegd, dus ik heb dat samen met celliste Wen Chin Fu opgepakt. Het was heel erg leuk, want ineens draai je dan mee in het productieproces van een film.
Echt een levensmotto heb ik niet. Wat ik wel belangrijk vind, is dat we vandaag niet vergeten. In mijn omgeving heb ik gezien dat het leven zo voorbij kan zijn. Hoe belangrijk sommige dingen ook lijken, niet alles is zo groots als we het maken. We moeten ook juist om de serieuze dingen kunnen lachen.
Vroeger vond ik het bijvoorbeeld heel belangrijk om goede cijfers te halen. Als ik nu terug zou kunnen gaan in de tijd, zou ik mijzelf vertellen dat het helemaal niet zo belangrijk is. Het cijfer of de beoordeling die je krijgt, is niet altijd een reflectie van wat je kunt of weet. Het is een momentopname en belangrijker dan de beoordeling is dat je je altijd blijft ontwikkelen. Vaak weet je zelf heel goed waar je sterke en minder sterke punten liggen.
In de toekomst zou ik mijn muziekschool graag steeds verder willen uitbreiden. Naast het lesgeven zou ik ook graag meer willen optreden. December is altijd wel een drukke maand met optredens, maar in de maanden daaromheen zijn er zeker nog uitbreidingsmogelijkheden. Het leuke is dat mijn zusje ook zingt; daardoor treden we regelmatig samen op.
Naast muziek heeft ook sport altijd een rol gespeeld in mijn leven. Mijn familie bestaat uit flink wat hardlopers. Ik zat zelf op een zwemclub en hield echt van zwemmen, maar omdat ik last heb van mijn huid ging dat op mijn vijftiende niet meer. Daarna ben ik begonnen met atletiek, niet omdat ik er goed in was, maar omdat ik het vierde gezinslid was en daardoor gratis lid werd. Ik vond de sport niet heel leuk, maar het was wel gezellig. Van hardlopen krijg ik helaas snel blessures. Het was tijd om op zoek te gaan naar iets anders.
Toen een vriend een botsing kreeg op de fiets, zag ik in het gesprek dat volgde hoe weerloos je eigenlijk bent op straat. Omdat ik Judo vroeger op school heel fascinerend vond, ben ik gaan googelen op zelfverdediging. Ik wilde niet zomaar een basiscursus zelfverdediging volgen, maar zocht een vechtsport met meer diepgang. Wing Chun kende ik toen nog niet, dus ik besloot me op te geven voor een proefles bij WuDae.
Als ik mijzelf zou moeten omschrijven als sporter, zou ik zeggen dat ik een sociale sporter ben. Het moet gezellig zijn. Ik wil niet zozeer trainen in een team, maar ben wel graag met andere mensen. Dat is precies wat ik zo leuk vind aan WuDae: je sport echt voor jezelf, en toch ben je altijd met anderen. Iedereen krijgt gelijke aandacht en je volgt geheel vrij je eigen proces.
Ik hou niet van wedstrijden en ben ook zeker niet competitief. Het is voor mij dan ook heel fijn dat Wing Chun geen competitieve sport is. Het gaat vooral om het eigen maken van de principes en je daarin blijven ontwikkelen.
Voor mij was trainen bij WuDae een soort omslag van denken dat ik iets niet kan naar denken dat ik het wel kan leren. Hoewel ik niet echt een plan heb voor het ontwikkelen van mijn trainingen, denk ik toch ‘wow’ als ik kijk naar wat ik heb behaald in twee jaar tijd. Op naar de volgende graad!
Vooral de vooruitgang is voor mij belangrijk. Gelukkig heb je bij WuDae erg goede trainers. Na jarenlang last te hebben gehad van pijntjes in verschillende sporten en steeds rust te moeten nemen, merk ik dat ik bij WuDae wel kan doortrainen wanneer ik wil. En als het nodig is, wordt mijn training aangepast. Er wordt goed op blessures gelet waardoor je fysiek steeds sterker wordt en je eigenlijk altijd kunt blijven sporten. Sinds ik bij WuDae train, heb ik ‘s middags minder vaak een dipje, maar juist meer energie en is de pijn in mijn rug verdwenen.
Misschien nog wel het leukste aan Wing Chun is dat mijn vrienden na een paar lessen al niet veel meer tegen me konden beginnen, haha. Zo zie je hoe snel je jezelf kunt ontwikkelen.
Ik zie Wing Chun een beetje als een puzzel. Het is een sport waarbij je in eerste instantie meer moet nadenken, maar op een gegeven moment vallen de puzzelstukjes op hun plek en merk je dat dit niet meer nodig is. Dan gaat het meer vanzelf.
Voor mensen die twijfelen of het iets voor hen is, zou ik zeggen, doe eens een proefles. Met Wing Chun train je heel je lichaam en het is veel leuker dan de sportschool. Hoe je lichaam ook in elkaar zit, iedereen kan zich in Wing Chun ontwikkelen. Het maakt niet uit of je al ervaring hebt in de vechtsport of niet, je krijgt goede begeleiding en leert alles stap voor stap.
Musici zou ik ook willen aanraden om bij WuDae te gaan sporten. Er is een mythe dat je als zangeres geen buikspieren zou moeten trainen, omdat dit niet goed zou zijn voor je stem. Dat is onzin, want het helpt juist bij het zingen om sterk te zijn en een goede conditie te hebben. Ook voor instrumentalisten is sporten goed, vooral omdat je bij musici vaak veel blessures ziet. Door je spieren op een gecontroleerde manier sterker te maken, kun je dit voorkomen. Bovendien verbetert het je uithoudingsvermogen, wat je toch ook nodig hebt om je vak goed uit te oefenen.
Verder kan Wing Chun je mentaal veel brengen. Als musicus heb je een hectisch beroep. Je moet tegen een stootje kunnen. Bewegen is ontzettend goed tegen stress en bij Wing Chun leer je om zowel fysiek als mentaal sterker te worden.
Tekst en foto’s door: Robine Hillen
Mentaal en fysiek sterker worden… meld je hier nu aan voor een gratis proefles! We zijn 6 dagen per week geopend. Er zijn meer dan 20 Wing Chun-lessen per week (in de ochtend, avond & het weekend), in een eigen school, centraal gelegen in Den Haag. Dankzij persoonlijke aandacht kun je op je eigen niveau aan een gezond, sterk en fit lichaam en geest werken. Klik hier voor meer informatie.