Een omslagpunt
Ik heb de coronaperiode als een intense en moeilijke tijd ervaren. Het was schrijnend om te zien hoeveel impact deze periode ook op veel musici heeft gehad. Gelukkig had ik op dat moment mijn vaste baan nog, want lesgeven ging niet. Juist het feit dat het zo op en af ging was heel lastig. Iedere keer maakte ik plannen en dan ging ik vol energie aan de slag. Daarna mocht dan ineens weer niets en moest alles weer worden stilgelegd om vervolgens opnieuw op gang te komen.
Gelukkig kan ik doorzetten, ook als ik het even minder leuk vind. Dat heeft me steeds op plekken gebracht die ik anders niet bereikt had. Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik na de coronaperiode mijn baan heb opgezegd. Ik besefte dat ik 30 was geworden, vervolgens 31 en dat er eigenlijk weinig gebeurd was in mijn leven. Dat was reden genoeg om het anders te willen doen. Dus zodra de coronamaatregelen voorbij waren, ben ik fulltime als zelfstandige gaan werken en ik heb er nooit spijt van gehad.
k kan ook wel eens op onverwachte plekken terechtkomen. Zo heb ik meegewerkt in de film ‘L’Amour / La Mort’. Het hoofd van de muziek had op het laatste moment afgezegd, dus ik heb dat samen met celliste Wen Chin Fu opgepakt. Het was heel erg leuk, want ineens draai je dan mee in het productieproces van een film.
Ontwikkeling in sport
Naast muziek heeft ook sport altijd een rol gespeeld in mijn leven. Mijn familie bestaat uit flink wat hardlopers. Ik zat zelf op een zwemclub en hield echt van zwemmen, maar omdat ik last heb van mijn huid ging dat op mijn vijftiende niet meer. Daarna ben ik begonnen met atletiek, niet omdat ik er goed in was, maar omdat ik het vierde gezinslid was en daardoor gratis lid werd. Ik vond de sport niet heel leuk, maar het was wel gezellig. Van hardlopen krijg ik helaas snel blessures. Het was tijd om op zoek te gaan naar iets anders.
